هوياد اميد زنگيمون

نميدونم قندعسلم چرا مامانى حالش بد شد و فكر كرديم كه نانازمون نكنه ميخواد زود بياد ، رفتيم با بابايى بيمارستان و من رو بسترى كردن، چقدر از اون اتاق كوچولو مامان بدش مياد وقتى ميرم بيمارستان ياد بابا داوود ميوفتم و همش گريه ميكنم ، آخه ميدونى عسلم بابا داوود تا فهميدن كه يه نى نى خوشگل تو دل منه خيلى خوشحال شدن اما فقط ده روز بعد از اون خبر خوش زنده بودن، همه كه لحظه شمارى واسه ديدن شما ميكردن از غصه غم بابا هيچ كس حال شادى حضور شما رو نداشت. به هرحال مامان دوباره دلتنگ باباش شده اميدوارم تو هم همون اندازه كه من بابام رو دوست داشتم مارو دوست داشته باشى. خدا رو شكر مشكل حل شد و شما آقا شيطونه هنوز تو دل مامانى دارى مشت و لگد بازى ميكنى، انشاء...